Film Yemin

مهارت تنابنده چه در زمینه مسائل فنی و چه در موضوع فیلمنامه نویسی در اواخر فیلم گل درشت می شود. قسم مانند آتش فشانی می ماند که خاکسترهای آن درهم گیر کرده و با اینکه با وزش بادهای ملایم (داستانک ها) سرخ می شوند ولی قصد فوران ندارند تا لحظه ای که اوج کار صورت می گیرد. فوران دقایق انتهایی فیلم بیننده را مدهوش خود می کند و تنابنده در این سکانس های پایانی هم مهارت کارگردانی خود را با فیلمبرداری در زیر آب و ایجاد یک حس تعلیق ناب نشان می دهد و هم توییست داستانی را با یک تعریف درست و دقیق در فیلمنامه خود برجا می گذارد. بازیگران فیلم قسم نیز درخشیده اند. مهناز افشار در نقش راضیه بازی خوبی ارائه می کند و از او بهتر حسن پورشیرازی است که بعد از مدتها به پرده نقره ای بازگشته و رسما گل کاشته است. پورشیرازی با اینکه کاراکتر نه چندان پررنگ و پخته ای در فیلمنامه دارد و تنابنده در حق پرداخت به او اجحاف کرده، ولی بازی قدرتمندی از خود برجای می گذارد. سعید آقاخانی نیز که خوشبختانه سالها پیش راه خود را از سینمای لوده جدا کرد و توانست خودش را در امر بازیگری ثابت کند، با وجود نقش نه چندان بلندش در فیلم به یادماندنی ظاهر می شود.

از سکانسهای خوب فیلم میتوان به افتادن اتوبوس قسم خورها در آب اشاره کرد که علاوه بر شوکی که بر روند پیشرفت درام وارد میکند به لحاظ اجرا نیز شسته رفته است و مخاطب را میخکوب می کند.
«قسم» مثل دیگر فیلمهای خوب، مجموعه ای از انتخاب های درست است. بازیگران فیلم از مهمترین و بهترین عناصر آن هستند. نقش خسرو با بازی سعید آقاخانی از دشوارترین نقش های فیلم است، نقشی با شخصیت پردازی پیچیده و رازی که باید آن را تا پایان فیلم حفظ کند.
مهناز افشار نیز بازی خوبی دارد؛ بازی کنترل شده ای که در عین حال باید عصبانیت و خشم زن از شرایط پیش آمده را به تصویر کشد.
حسن پورشیرازی پس از سالها دوری از سینما در «قسم» نقشی مکمل، کم دیالوگ اما مهم و کلیدی دارد که علاوه بر جذابیت نقش، فراز و فرودهای متعدد شخصیت پردازی آن میتواند شرایط ویژه ای را برای بازیگر فراهم کند تا آن را به بهترین نحو ممکن ایفا کند.