این فیلم داستان رویارویی یک پسرک آس و پاس با شیخی عرب را بازگو می کند
آس و پاس را میتوان چندمین کمدی بی فرجام سینمای ایران لقب داد فیلمی که علیرغم بهره گیری از المان های خوب سینمای کمدی و تلفیق درست با ژانر فانتزی نمیتواند انطور که باید و شاید مخاطب را درگیر داستان پر کشش خود کند
داستان به شیوه دانای کل روایت میشود به عبارت دیگر ما در دل قصه با یک جامعه اماری در حد و اندازه کل کاراکتر های قصه رو به رو هستیم که میبایست قهرمان محور و از دید حسن فرفره روایت میشد کما اینکه ابتدای کار همه چیز با نرییشن حسن اغاز میگردد و انتظار میرفت اول شخص میبود.