قصه تکراری نیست. استفاده از سوژه های اجتماعی انقلابی از نکات خوب فیلم است. در حقیقت چیزهایی را خواستند به تصویر بکشند که دیگران به آن توجه نداشته اند. سوژه برای جامعه می تواند حرف های زیادی داشته باشد اما بد است که در مورد سوژه ای که می خواهیم فیلم بسازیم اطلاعات کافی نداشته باشیم. نقص پژوهش و تحقیق دیده می شود. شاهد شخصیت هایی هستیم که به لحاظ تفکر با آنها آشنا نیستیم. اگر «ماهی سیاه کوچولو» قرار است که مربوط به حادثه آمل در دهه شصت شود که این فیلم هیچ ارتباطی به آن ندارد. اگر قرار بوده که نقد تفکرات چپ و کمونیست باشد باز ارتباطی به آن تفکر ندارد. در حادثه آمل یکی از سردمداران اتحادیه جامعه کمونیست بود اما وقتی حرکت فیلم شروع می شود می بینیم نه تنها تفکر مارکسیستی در این ماجرا دخیل بوده بلکه گروه های چپ هم وارد کار شدند و بعد ها گروهک منافقین نیز دیده شدند.
