فیلم آینه بغل

Ayene Baghal

برای دیدن و بررسی آینه بغل ابتدا باید حساب خود را با فیلم مشخص کنیم. قرار است یک فیلم کمدی متعلق به سینمای بدنه را به تماشا بنشینیم. اگر با چنین دیدی به سینما بروید قطعا از تماشای آینه بغل پشیمان نمی شوید هیچ، که لذت فراوان هم خواهید برد. منوچهر هادی که کلکسیونی از کار های متفاوت طنز و اجتماعی را در کارنامه خود دارد، بعد از یک وقفه کوتاه دوباره به سراغ ساخت یک فیلم طنز رفته و به امید تکرار موفقیت اثر قبلی اش یعنی من سالوادور نیستم، آینه بغل را جلوی دوربین برده است.
آینه بغل فیلم فوق العاده ای نیست اما در روزگاری که تنها آثار خیانت بار و غم زده سراسر سینمای ایران را در بر گرفته تماشای یک فیلم طنز که حرف هایی هم برای گفتن دارد، روزنه ای برای تنفس مخاطب عام باز می گذارد. شاید به فیلم ایراداتی وارد باشد اما بررسی نقاط قوت آن در برابر آثار سخیف سینمای طنز ایران که اتفاقا در این روزها هم شاهد پخش آن هستیم باعث می شود تا از این نارسایی های فیلم هم چشم بپوشیم.

آصف سعادتی

نام محمدرضا گلزار وقتی در بین اسامی بازیگران یک فیلم می آید؛ دو واکنش با خود به همراه دارد. یک عده فیلم را به واسطه حضور او یک اثر به درد نخور و سخیف می پندارند و عده ای دیگر از عاشقان این برند سینمایی هستند و به دیدن فیلم می روند (و دسته اول وجود افراد میلیونی زیاد را در دسته دوم باور نمی کنند!). چه بخواهیم چه نخواهیم، گلزار هنوز یک سوپراستار سینمایی است و حضورش در یک فیلم می تواند تا حد زیادی تضمین فروش آن را به همراه داشته باشد. همان گونه که «آینه بغل» در اکران این روزهای خود، پله پله فروش خود را بالاتر می برد و احتمال دارد به یکی از پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینمای ایران تبدیل شود

آرش پارساپور